dinsdag 31 oktober 2017

Ever Meulen & Friends

detail Hommage aan Ever Meulen
Nog tot 31/12 kan je in de Seedfactory terecht voor een hommagetentoonstelling aan Ever Meulen.
Mijn bijdrage voor de meester is een hommage aan zijn manier van tekenen; hoe hij erin slaagt de meest complexe zaken in enkele rake lijnen weer te geven. Daarom een veelheid aan groen waar hij slechts enkele details van weergeeft in een schetsboek. Ik moet waarschijnlijk niet vertellen dat groen zijn lievelingskleur is en hét groen een van mijn lievelingsonderwerpen. Daarom dus veel groen. Want met zijn lievelingsonderwerp de auto heb ik dan weer geen band ;-)
Alleszins was het heel leerrijk om van de geestige man les te krijgen tijdens die fijne Sint-Lukas tijden. Merci Eddy! En dat er nog veel tekeningen mogen volgen...


Ever Meulen & Friends @Seedfactory

donderdag 19 oktober 2017

donderdag 5 oktober 2017

::: Zaailing #17 ::: stuwmeer :::

Zaailing 17 is eigenlijk nog een terugblik naar de zomervakantie en toch lijkt het al een winterbeeld. Besneeuwde bergen, grijze wolken, dat was ook het weer toen ik in augustus  het stuwmeer Mattmark in Zwitserland bezocht. Op de bus er naartoe waarschuwde de chauffeur ons dat we het laatste stuk misschien te voet moesten afleggen omdat de bus nog geen winterbanden op had. Vreemde ervaring om in de zomer een sneeuwballengevecht te houden en sneeuwmannetjes te maken...
Deze schets diende als inspiratiebron voor deze zaailing:

MATTMARKSEE ©Jurgen Walschot


SCHUILPLAATS

We leren dat dat wat evenwijdig loopt nooit zal raken.
Zoals hemel en aarde onveranderd langszij liggen. Zoals weerspiegelingen rusten, wang tegen wang, gescheiden door een enkele lijn. 

We leggen ons erbij neer hoe de nerven stromen en stollen. Wat is er mooier dan dat ik mijzelf zie in jou, en jij je weerspiegeld weet in mij? 

Maar spiegels zijn schuilplaatsen, als oude schriften die je dichtklapt als de herinnering je niet bevalt. De diepten van het stuwmeer wanen zich veel liever heldere lucht, bezocht door een langsdrijvende wolk nu en dan, of zelfs het sombere grijs onder een laaghangende sluier van regen. 

Met geweldige muren houdt het meer zijn massa vast. Zwemmen in stuwmeren doe je op eigen risico. Te veel onverwachte temperatuurswisselingen, te veel kolkende stroming daar waar het licht nooit komt. De vredige weerspiegeling garandeert niets. 

Er komt altijd een dag dat de seizoenen keren. Dat de wind over het wateroppervlak raast en de rillingen voelbaar zijn tot in de wortels van de rotsen.
In het aanschijn van zoveel ontketende kracht rest ons niets dan ons verzet te staken en los te laten. 

Zoals bladeren uiteindelijk altijd toegeven, en ook de sterkste dam ooit barst.


/// 

 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 

 ///